این سرما خوردگی من بهانه‌ای شد که من در مورد سیستم پزشکی اینجا بنویسم.
عرض شود که سیستم درمان در اینجا، اینقدر باحاله، اینقدر باحاله، که نمیدونید.
خوب یه خوبيايي داره، یه بدی هایی. خوبیش اینه که همهٔ مردم بدون
پرداخت هیچ پولی(البته پولش قبلا از طریق مالیات به دست اومده) بیمه
هستن. یعنی هر کسی در سال تنها ۹۰۰ کرون (۹۰ يورو)برای دارمان و تنها
۱۹۰۰ کرون(۱۹۰ يورو) برای دارو پرداخت می‌کنه ( یا شایدم بر عکس، من اینو
همیشه قاطی می‌کنم). این پول درمان هم اینطوری نیست که هر بار که برین
پرداخت کنین، بلکه برای هر بیماری تنها یه بار پرداخت می‌شه. مثلا اگه کبدتون
پکیده و میرین دکتر شما رو میبینه، بعد از اون هر بار که برای کبدتون برین
دیگه ازتون پول نمیگیرن!
بعدیش هم اینه که اینجا دکتر‌ها تحت یه سیستم درمانی یکپارچه کار
می‌کنن و چیزی به اسم مطب خصوصی نداریم، و برای هر مدل مریضی شما باید به
درمانگاه مراجعه کنید.
خوب حالا داستان از این قرار هست، تو هر محله‌ای یا منطقه‌ای یه
درمانگاه هست، که هر کسی تنها و تنها میتونه به درمانگه محلشون مراجعه کنه.
وقتی تشریف مبارکتون رو میبرید اونجا، میرید ریسیپشن و بیماریتون رو میگید
و تاکید می‌کنید که میخواین دکتر رو ببینین. میگه که باشه بفرمايین بشینین تا
نوبتتون بشه. یهو می‌بینید یه خانم که داشته از اون ورا رد میشده میاد به
شما میگه که عزیزم مشکلتون چیه؟ و شما دردتون رو میگید، اون شما رو میبره
تو یه اتاقی و کمی معاینه می‌کنه. این خانوم دکتر نیست بلکه پرستار هست.
اینجاست که میفهمین اینجا اول باید پرستار شما رو ویزیت کنه. و تا پرستار
تشخیص نده، شما اجازهٔ ملاقات پزشک رو ندارین. اگه قضیه طوری باشه که
پرستار از پسش بر نیاد، تازه نوبت دکتر عمومی می‌شه ( حتي اگه بدونید که
مشکل از کجاست و مطمئن باشید که باید با دکتر متخصص صحبت کنید). افراد
خیلی کمی بودن که تونستن از سد پزشک عمومی رد بشن و به پزشک متخصص
برسن. چون اینجا، به شدت سعی می‌کنن تو همون مرحله عمومی کارو راه
بندازن، یا اینکه اینقدر میبرنت و میارنت که بی‌خیال بشی و ترجیح بدی که
بری خونه و با درد خودت یه جوری تا کنی.
حالا اگه قضیه خیلی حاد باشه، معمولان این شما نیستی که میری پزشک
متخصص رو میبینی، بلکه این پزشک عمومیه که به صورت مکاتبه یی یا محاوره‌يی با
ایشون مشورت می‌کنه. اگه قضیه از این هم حاد تر بود اونوقت لطف می‌کنن و به
شما یه نامه میدن که برید بیمارستان و پزشک متخصص شما رو ویزیت کنه.
خلاصه اگر فکر کردین که اینجا میتونید برید پیش دکتر پوست و بگید که مثلا پوست من خیلی خشکه چیکار کنم، اشتباه کردید.
سیستم پزشکی اینجا اینقدر پیچیده و وقتگیره که معمولا مردم با دروخانه کارشون رو راه میندازن.
از طرفی اینجا وقتی میرید دکتر، سعی می‌شه تا جایي که ممکنه به شما دارو
ندن. یعنی اگه کسی بتونه دارو بگیره باید بهش جایزه داد. برای همین هر
ساله ادارهٔ بهداشت یه دفترچه چاپ می‌کنه که توش بیماری‌های رایج، علائم و
داروهای مربوطه رو نوشته. که مردم دیگه نرن دکتر به جاش برن دارو خانه و
اون دارو‌ها رو ( که داروهای بدون نسخه هستن) رو دریافت کنن و شاد باشن.
البته خدايي داروهاشون اثربخشه. گچ و اب شکر نمیدن که بخوری. ولی خوب از
طرفی هم گرونه دیگه. مثلا ما یه اسپری کوچیک که برای بینی هست خریدیم
معادل ۱۰۰۰۰ تومن. ناقابل! ولی لا مصب معجزه می‌کنه، یه پیس می‌زنیم
بینیمون باز می‌شه.
یه مسالهٔ دیگه، قضیه مهم و حیاتی انتی بیوتیک هست، مرده باشی بهت
انتی بیوتیک نمیدن، دلیل هم داره. یکیش اینه که خوب داروی خوبی نیست و
باید سعی بشه که کم مصرف بشه، دیگه اینکه، هر ساله نسخه هايی که توسط
پزشک ها صادر شده رو بررسی می‌کنن، هر پزشکی که زیاده از حد انتی بیوتیک
تجویز کرده باشه، از کار بر کنار می‌شه. به همین سادگی.
از دیگر خوبي های اینجا اینه که همهٔ درمانگاه‌ها بیمارستان‌ها و
داروخانه ها به صورت شبکه به هم متصلن. یعنی هر یه موردی که پزشک تشخیص بده،
و به فایل شما اضافه کنه، در سر تا سر سوئد قابل مشاهده هست و به پرونده
پزشکی اضافه می‌شه. این باعث می‌شه که عكس رادیولوژی، جواب آزمایش، نوار
قلب،.... رو هی نزنیم زیر بغلمون از این دکتر به اون دکتر. همشون تو
کامپیوتر هست.
ولی یه بدی که داره که خیلی هم مهمه، اینه که اینجا چون مریض کم
دارن، چون ۸ سال جنگ نداشتن و با انواع مجروح و مصدوم رو به رو نبودن،
پزشکا خنگ بار اومدن. اینو خودشون هم میگن، نه اینکه من از خودم بگم ها. و
این باعث شده که سالانه ۴۰۰۰ نفر از اثر اشتباهات پزشکی کشته بشن ( نه بر
اثر پیری،...) و این در حالیه که تو این کشور سالانه تنها ۸ نفر بر اثر
تصادفات میمیرن!!!! پس ببینید که این دکتراشون چقدر خنگن.
خوب مسلما اینجا تكنولوژی بیداد می‌کنه، مسلما همه جا مجهزه، همه مدل
دستگاهی دارن. اما علم استفاده از این همه تکنولوژی رو ندارن. این دوگوله
شون آکبند مونده!
یه دوستی دارم که هی میگه اونجا اورپاست، اونجا دکتراش خوبن، اونجا مریض
بشی دیگه غمی نداری،..... باید بگم شاید اینجا مجهز باشه، اما خیلی هم
عالی نیست.
درسته اینجا اگه سوئدی بلد نباشین، و بخواین که به زبان خودتون با دکتر
حرف بزنین براتون مترجم میارن. اینجا اگر مادر بارداری یهو لازم بشه بره
بیمارستان و راهش امبولانس رو نباشه، سریع هلیکوپتر میفرستن،.... ولی اینم
باید در نظر داشت که تو ایران میتونید به هر دکتری که دوست دارید زنگ
بزنید و ازش وقت بگیرید و با نهایتا ۲۰۰۰۰ تومن ویزیت معاینه بشین. اما
اینجا برای دیدن پزشک متخصص باید از ۷خان رستم رد بشین.
من ۱۰ روزه که سرماخورده ام، هفتهٔ پیش رفتم درمانگاه، هرچی برای
پرستار ضجه زدم، هیچ محلم نذاشت. حتي معاینه نکرد، تنها ته گلومو نگاه کرد،
هی من بهش میگم این مدلیم اون مدلیم، هی میگفت طبیعیه طبیعيه، اخرشم گفت
برو خونه استراحت کن، این روزا سرماخوردگی زیاده و ول کرد رفت. منم دست از
پا دراز تر برگشتم و الان ۱۰ روزه که هنوز خوب نشدم.
دیدگاه‌ها
ارسال یک نظر