از اونجایی که من همیشه به صورت Invisible توی یاهو مسنجر آنلاین میشم، معمولا کسی مزاحمم نمیشه. اما دیشب همینطور که پشت کامپیوتر نشسته بودم و داشتم برای خودم وب گردی میکردم، یهو یه add-request اومد از یه ای دی به اسم "دنگ دونگ". من معمولا کسی رو نشناسم اد نمیکنم، هیچ جا، نه تو یاهو مسنجر نه تو فيس بوک و نه تو اورکات، (منظورم از شناخت،صميميت نيست منظورم اينه كه بايد بدونم اين كسي كه دارم اد مي كنم كيه و چه ارتباطي با من داره؟) پس خیلی سریع رجکت کردم. طرف فهمید من آنلاین هستم، سریع پیغام داد که میشه با هم بیشتر آشنا بشیم؟ (البته به انگلیسی) منم جواب دادم که شما؟ آیا من شما رو میشناسم؟ اونم گفت نه!!!! منم گفتم پس دلیلی برای ادامهٔ چت وجود نداره، بای. حالا طرف به فارسی دوباره نوشت که میشه با هم بیشتر آشنا بشیم؟ خواهش میکنم نرو. من ۲۹ سالمه و آقا هستم، تو چطور؟ منم گفتم، من ۵۶ سالمه و آقا هستم!!! 
(حالا اسم بسیار زنانه من در صفحه مسنجر میدرخشه ها!!!) بد طرف دوباره به انگلیسی میپرسه که کجايی هستی؟؟؟؟ آخه یکی نیست بگه، مگه نمیبینی اسمم رو؟ مگه نمیبینی که فارسی تایپ میکنم؟ منم نوشتم چینی هستم. بعد سریع نوشتم که وقتی فارسی تایپ میکنم، ممکنه که کجایی باشم؟
حالا ول نمیکنه که، میپرسه چیکاره ای؟ دیگه شاکی شدم، گفتم مگه فضولی؟ مگه به تو ربطی داره؟ گفت شاید یه روزی به درد هم بخوریم، منم گفتم، نه مرسی من احتیاجی به دنگ و دونگ ندارم. و ایگنورش کردم. چون دیگه واقعا حوصلمو سر برده بود.
بعدش با خودم فکر کردم که آخه ۲۹ سالته اومدی تو چت برای خودت دوست پیدا کنی؟ بابا اینکارا مال زمان نوجوونیه، نه حالا. دیگه پر پرش ۲۰ ساله باشی که از اين کارا بکنی. آخه کی در استانه ۳۰ سالگی میاد تو چت دوست پیدا کنه؟
البته از این جور دیوانهها کم پیدا نمیشه ها. اینجا یه پسر هست که میگفتن، قبلاها، تلفن رو بر میداشته همنجوری یه سری شماره الکی آمریکا (منظورم اینه که بدون اینکه بدونه به کجا زنگ میزنه) میگرفته و شروع میکرده باهاشون انگلیسی حرف زدن، هدفش رو هم تقویت زبان انگلیسی عنوان میکرده.
آخه عقلم چیز شریفیه به خدا، اینکارا چیه که مردمان میکنن؟
بعدا نوشت: واقعا چقدر خوب جلوي كامنت هاي تبليغاتي و بي ربط گرفته شده ها!!!! نه؟ ديگه اصلا نمياد!!!
در ضمن راي به سرباز معلم جنوبي يادتون نره
(حالا اسم بسیار زنانه من در صفحه مسنجر میدرخشه ها!!!) بد طرف دوباره به انگلیسی میپرسه که کجايی هستی؟؟؟؟ آخه یکی نیست بگه، مگه نمیبینی اسمم رو؟ مگه نمیبینی که فارسی تایپ میکنم؟ منم نوشتم چینی هستم. بعد سریع نوشتم که وقتی فارسی تایپ میکنم، ممکنه که کجایی باشم؟حالا ول نمیکنه که، میپرسه چیکاره ای؟ دیگه شاکی شدم، گفتم مگه فضولی؟ مگه به تو ربطی داره؟ گفت شاید یه روزی به درد هم بخوریم، منم گفتم، نه مرسی من احتیاجی به دنگ و دونگ ندارم. و ایگنورش کردم. چون دیگه واقعا حوصلمو سر برده بود.
بعدش با خودم فکر کردم که آخه ۲۹ سالته اومدی تو چت برای خودت دوست پیدا کنی؟ بابا اینکارا مال زمان نوجوونیه، نه حالا. دیگه پر پرش ۲۰ ساله باشی که از اين کارا بکنی. آخه کی در استانه ۳۰ سالگی میاد تو چت دوست پیدا کنه؟
البته از این جور دیوانهها کم پیدا نمیشه ها. اینجا یه پسر هست که میگفتن، قبلاها، تلفن رو بر میداشته همنجوری یه سری شماره الکی آمریکا (منظورم اینه که بدون اینکه بدونه به کجا زنگ میزنه) میگرفته و شروع میکرده باهاشون انگلیسی حرف زدن، هدفش رو هم تقویت زبان انگلیسی عنوان میکرده.
آخه عقلم چیز شریفیه به خدا، اینکارا چیه که مردمان میکنن؟
بعدا نوشت: واقعا چقدر خوب جلوي كامنت هاي تبليغاتي و بي ربط گرفته شده ها!!!! نه؟ ديگه اصلا نمياد!!!
در ضمن راي به سرباز معلم جنوبي يادتون نره
دیدگاهها
اره واقعا حق داری بعضی ها انگار کلا ول معطلن!
مریمی عکس گذاشته بودم بیا ببین بردارم عکس خودم نیستا
ارسال یک نظر