چندين وقت پيش ها يه مصرع از اين شعر رو نوشتم و تا همين امروز دنبالش بودم كه كاملش رو پيدا كنم، الان هم مطمئن نيستم كه اين متن كاملش باشه ولي به هر حال كامل تر از اون چيزيه كه قبلا نوشته بودم.

من آن بغضم که پيش غم سر تعظيم نميارم
من آن ابرم که بر هيچکس بجز مرهم نمي بارم
من آن رازم که با هر کس سر صحبت نميشينم
من آن دردم که غير از تو کسی همدرد نمی گيرم

اگر خاموش و بی نورم، اگر دلگير دلگيرم
من آن کوه ام که جز خورشيد در آغوشم نمی گيرم
اگر خوابم، بدون در خواب به رؤيای تو بيدارم
من آن عشقم که بر هيچکس بجز تو رو نميارم

برچسب‌ها: